çok heycanlı.. biraz da üzücü.. 'çok heycanlı' çünkü;uzun uzun cümleler kurup bişeyler yazdığım doğru fakat uzun gerçekler yazabilenlerden değilim bir 'blogger' hiç değilim.. 'biraz da üzücü' çünkü hayatta binlerce şey oluyorken ve kendimin bu binlerce şeyin yükünü çekmeye çalışan insanlardan daha iyi konumda olduğumu bildiğim halde bukadar kaybolmuş hissetmem.. ve sinapslarımı dakdilo tuşu gibi kullanıp eskitmeye başlamam.. sinaps: siz bulun... bknz:googleöncelikle şunu söylemelyimki; ilerde belki dil bilgisi kurallarını çok iyi bilen bir okuyan olur diye ... yazılarımın sadece okunabilir olmasına dikkat edeceğim yada edicem diyelim çünkü burası beni rahatlatan biyer olmalı bütün kelimelerimin noktalama işaretlerimin doğruluğu sorgulamak için düşünmem gereken bir yer değil.. oyüzden şimdiden verdiğim görüntü bozukluğu için kusura bakmayın..
hayat kısa... klişee!! hayat kısa değil. uzun çok uzun. birşeyler yapabilmek için çok uzun sen eger gülmeyi öğrenmişsen uzun bii hayat yaşamışsın demektir. eğer ağlamayı öğrenmişsen uzun bir hayat yaşamışsın.. beni okumanız için daha doğrusu anlamanız için düşüncelerimi bilmeniz gerek diye düşündüm.. evet bir klişeyle adım attım bu klavyede yazı yazma olaylarnı.. erkek arkadaş mevzusu :)
ne kadar da zor bi mevzu. ama buraya yazmamı sağlayan tek bir insan olamaz dimi tabiki de değil. adım attıran tek bir insan. insan bu 'kısa' hayatında birsürü şey yaşar çnkü ve bunları biriktirip gelir bu hallere yani hayatımı mafettin ulan biilmem ne çocugu da 'klişe'.. yahu kader diye bişey var hem çocuk zorla mı girdi hayatına sokmasaydın madem demi. hem şimdi herşeyi ona yükleme hayatının o olmayan evresinde de bok gibi şeyler yaşamadınmı. hatta intihara falan kalkışmadınmı. yazık seninn hayatını yaşamak isteyen onca çocuk varken hemde savaş içinde..
not: yaşamak güzel
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder